۱۳۹۱ فروردین ۱۱, جمعه

آقای جوادی آملی! کافـر همه را به کیش خود می‌پندارد!





این جمله را خوانده و تصویر را ببینید:

«حجاب عبارت است از احترام گذاردن و حرمت قائل شدن برای زن که نامحرمان او را از دید حیوانی ننگرند.»

قبل از شروع مطالب باید ذکر کنم که من با حجاب اجباری مخالف هستم و این به معنی مخالفت با حجاب اختیاری نیست و همیشه به آزادی در انتخاب نوع پوشش معتقد بوده‌ام و معتقد هستم هر کسی می‌تواند هر آن گونه که مایل است لباس پوشیده و نباید اجباری در انتخاب پوشش در جامعه باشد. بحث‌هایی که در ادامه خواهد آمد درباره حجابی است که حکومت سعی در وادار نمودن زنان در ایران به رعایت آن می‌کند.

جمله بالا از آیت‌الله جوادی آملی می‌باشد که معتقد است حجاب مدنظر آن‌ها برای محافظت از زن در جامعه و نگاه‌های نامناسب مردان می‌باشد. این عقیده تنها منحصر به جوادی آملی نیست و در اصل فلسفه وجودی حجاب اسلامی به همین علت است. بر همگان واضح است که هیچ آیه‌ای در قرآن مبنی بر الزام همه زنان به حجاب در یک جامعه نیست و وادارکردن همه زنان به رعایت پوشش‌های مدنظر حکومت حتی ریشه در اسلام ندارد.

جمله جواد آملی شبیه به هزاران جمله و عبارتی هست که بارها از طریق رسانه‌های جمعی شنیده‌ایم و همگان علت حجاب را در چند مورد می‌دانند از جمله: عدم تحریک شدن مردها، محافظت از زنان در مقابل نگاه‌های همراه با شهوت، امنیت بیش‌تر زنان، حفظ زیبایی و زینت زنان و ... .

مطالبی که درباره نگاه مردان به زنان گفته می‌شود بی‌گمان توهین به همه مردها می‌باشد. در این نوع دیدگاه برای حجاب، مردان شبیه گرگ‌های گرسنه‌ای ترسیم می‌شوند که تنها هدفشان به چنگ آوردن زن می‌باشد و انگار جز این هیچ هدفی ندارند. در این مورد مردان تبدیل به موجوداتی می‌شوند که همچون شکارچی به دنبال زنان هستند و از بین تمام حس‌ها و نیازهای یک مـرد، نیاز جنسی مرد را می‌بینند. در حالی که این مطلب به هیچ عنوان صحیح نیست و در جوامع آزاد توهین‌ها و تجاوزهای جنسی به مراتب کم‌تر است. حتی اگر این مطلب تا حدی درباره برخی مردان صحیح باشد آیا باید پرسید که زنان باید قربانی دید ناشایست مردان شوند؟ چرا مردان نباید به خاطر نگاه بد خود تنبه شوند و احیانا آن‌ها ملزم به کشیدن پارچه‌ای به روی چشمان خود شوند.

علاوه بر مطلب فوق، طرف‌داران حجاب اجباری حفظ زینت زن را عامل اصلی حجاب می‌دانند و زن را به مرواریدی تشبیه می‌کنند که باید توسط صدف که همانا حجاب است محافظت شوند. در این دیدگاه زنان شبیه طعمه‌های لذیذی ترسیم می‌شوند که فقط و فقط ویژگی‌های خارجی بدن آن‌ها مورد توجه قرار می‌گیرد. در این مطلب هیچ سخنی از تمامی ویژگی‌های یک زن نیست و به گمان خود تنها عامل دوست داشتن زن‌ها برخی ویژگی‌های ظاهری آن‌ها می‌باشد و توجهی به تمام زیبایی‌ها و لطافت‌های درونی یک زن نمی‌شود. شاید این بزرگ‌ترین ظلم به یک زن باشد. اصولا طرف‌داران این گونه پوشش و حجاب و شخص جوادی آملی، زن را به جز موجودی برای ارضای امیال جنسی خود نمی‌بینند و به خاطر سرکوب این نیاز خود در طول سال‌ها و عدم ارضای صحیح این میل همیشه در برخورد با یک زن دغدغه‌ای جز ویژگی‌های جنسی یک زن ندارند. آن‌ها تنها هم‌خوابی با زنان را ویژگی زن می‌دانند و به همین خاطر همیشه سعی دارند آن‌ها را در خانه و در محیط‌های بیرون از خانه در قفس حجاب اجباری محدود نمایند.

حال آن که در کنار همه این‌ها حتی میل جنسی یک نیاز کاملا طبیعی انسان است و داشتن این میل و ارضای آن از طریق صحیح به هیچ عنوان ناپسند نیست و تشبیه این میل به یک میل حیوانی ناصحیح می‌باشد و شبیه آن هست که انسان را به خاطر نیاز به آب، غذا، هوا و ... که با حیوانات مشترک است، حیوان دانست و حتی انسان‌ها را از دسترسی به آن‌ها محروم ساخت.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر